ambiwalencja – dwuwartościowość uczuć, przeżywanie dwojakich, sprzecznych, często przeciwstawnych
emocji, nawet w stosunku do tego samego obiektu – objaw procesów
rozszczepiennych, obecny w psychozach, typowo w schizofrenii. Przykładem
ambiwalencji jest odczuwanie jednocześnie radości i smutku z tego samego powodu
lub równoczesne uczucie miłości i nienawiści w stosunku do tej samej osoby.
Bardziej potocznie rozumiana
ambiwalencja emocjonalna nie musi być objawem jednoznacznie
psychopatologicznym. Delikatnie nasilona występuje również w nerwicach i u osób
o neurotycznej konstrukcji charakteru. W takich przypadkach sprzeczne emocje
utrudniają niejednokrotnie podejmowanie ważnych, życiowych decyzji.
W bardzo ograniczonym wymiarze
ambiwalencja przytrafia się z pewnością każdemu z nas.
W przypadku zaburzeń
psychotycznych ambiwalencja w znacznym stopniu dezorganizuje intelektualny i
emocjonalny wymiar życia osoby chorej. Jest też spektakularnym wyrazem
dramatycznie zmienionej przez chorobę emocjonalności człowieka.
Próbując wyjaśnić różnice
pomiędzy ambiwalencją obecną u osoby zdrowej a ambiwalencją w sensie objawu
psychotycznego w tradycyjnej psychopatologii wskazuje się czasem, że w
przypadku osoby zasadniczo zdrowej psychicznie są to dwie, przeciwstawne
emocje, zaś u osoby cierpiącej na zaburzenia psychotyczne jest to jedna emocja
o dwóch, przeciwstawnych znakach.
Można stąd wnioskować, że ambiwalencja będąca
normalnym, zdrowym procesem polega na, mimo wszystko naprzemiennym,
występowaniu dwóch emocji, na przykład pożądania i wstrętu. W kontekście zaburzeń psychotycznych obie
tendencje nie występują zaś na przemian, lecz całkowicie jednocześnie. Osobie
zdrowej psychicznie zapewne trudno jest tę różnicę intuicyjnie pojąć.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz