odhamowanie (w języku psychologii klinicznej) – cecha psychologiczna lub objaw polegający na zbyt
swobodnym zachowaniu, nieliczeniu się z innymi, czasami na nadmiernym skracaniu
dystansu interpersonalnego, co objawia się w niezwykle ekspansywnym, przesadnie intruzywnym sposobie bycia.
Osoba ujawniająca odhamowanie przekracza powszechnie przyjęte normy towarzyskie, np. niezależnie od okoliczności zwraca się do wszystkich przez ty, bez skrępowania zadaje najbardziej osobiste pytania, w sytuacjach wymagających powagi zachowuje się swobodnie czy wręcz głupkowato, składa osobom postronnym nieprzyzwoite propozycje itd.
Osoba ujawniająca odhamowanie przekracza powszechnie przyjęte normy towarzyskie, np. niezależnie od okoliczności zwraca się do wszystkich przez ty, bez skrępowania zadaje najbardziej osobiste pytania, w sytuacjach wymagających powagi zachowuje się swobodnie czy wręcz głupkowato, składa osobom postronnym nieprzyzwoite propozycje itd.
Odhamowanie może wynikać z najróżniejszych powodów, jak wpływ alkoholu i innych narkotyków, choroba psychiczna, niecodzienne pobudzenie emocjonalne itd. Bardzo często obserwowane w stanach maniakalnych. Częste w zaburzeniach osobowości.
Odhamowanie zazwyczaj bywa objawem upośledzonej lub zniesionej kontroli nad własnym zachowaniem. W przypadku zaburzeń osobowości i zachowania może po prostu przyjmować postać rzucającej się w oczy nonszalancji i dezynwoltury. W poważniejszych zaburzeniach psychicznych może graniczyć z totalną dezorganizacją zachowania.
Oznacza także brak poczucia wstydu, skrępowania,
skłonność do podejmowania nieakceptowanych społecznie, często szokujących
zachowań.
Inne określenie tego samego zjawiska to rozhamowanie.
to pasuje do Ciebie)))
OdpowiedzUsuń